Հետո
հոգնած-ջարդված ոտքեր:
Ճամբարային
առօրյայի
Մեր
առաջին օրն էր սկսվել:
Ծանոթություն,
նոր ընկերներ
Նոր
բարբառներ և նոր մտքեր,
Մեզ
համար խնջույք է դարձել:
Գիշերը
մեր կատակների
Վարակիչ
ծիծաղն էր լսվում
Առավոտյան
մեր դեմքերի
Քիչ
քնած ժպիտն էր խոսում:
Խաղում
էինք, ուրախանում,
Բայց
մեր թիմը կառուցված էր,
Օգնությունը
միշտ պատրաստ էր:
Ե՛վ
գոռում էին, և՛ թռվռում,
Աշխուժանում,
նաև երգում:
2-րդ
ճամբարային օրը
Մեզ
օգնեց, որ զգանք նորը:
Ու
էլի նոր աշխուժությամբ
Մենք
պառկեցինք, բայց քնեցի՞նք…
Մտորումներ,
նոր կարծիքներ,
Փոփոխվեցինք
այս մեկ օրում:
Առավոյան
նոր ապրումներ
Եվ
էլի նոր, հինը չկար,
Հնի,
նորի մեծ արանքում
3-րդ
օրն էր, 3-րդ դասը,
3-րդ
նորը, 3-րդ դողը:
Թե՛
անհանգիստ և թե՛ ուրախ
Աչքերի
մեջ փայլող կայծ կար:
Մեր
խաղերն էր ու մեր ճիչը
Ուրախության,
վերագտման:
Կառուցվեցինք
որպես բջիջ:
Ու
էլի նոր փորձություններ,
Նոր
կարծիքներ, նաև՝ վեճեր
Բայց
այդ նորը, հենց այդ նորը,
Մեզ
ստիպում էր հիշել միայն
Մեր
սիրելի, տաղանդավոր
Ծաղրածուն
էր, մենք էլ էինք,
Մեր
իսկ ստեղծած պատմությունն էր,
Եվ
մեր նոր պատմության սկզբում,
Մեր
ծաղրածուն մատն էր տնկում:
Չըխկ,
սա չիզ էր` նկարվեցինք,
Նոր
ժպիտներ փոխանցեցինք,
Գուաշներ
և ներկված մազեր,
Մեզ
ժպտացող կարմիր թշեր:
Նոր
սովորած գիտելիքներ,
Մեր
հեքիաթների ավարտին
2
օր էլ դեռ կսպասենք:
4-րդ
օրը, ու էլի նոր, էլի նորը,
Սիրեցինք
մենք այդ նոր նորը,
Քննարկեցինք,
հարցրեցինք
Ու
նոր պատասխաններ ստացանք:
Լցվեց,
ինչպես մեծ դասարան:
Բայց
այդ նորը, նորից սկսեց
Եվ չթողեց, որ ձանձրանանք
Ու
ուրախ էին աչքերը,
Թեկուզ
ծաղրածուն էլ չկար:
5-րդ
օր... էս ի՜նչ խառն ենք
Իսկապես
շատ լավ է այսօր
Նոր
է ամեն արած քայլը,
Բայց
հնինն է մեր մեծ խումբը:
Եվ
հիմա մենք էլի այստեղ,
Նստած
մեծ խնջույք ենք անում,
Գիտակցելով,
որ էլի նոր,
Հնին
մոտիկ բան է սկսվում:
6-րդ
օր, չգաս հանկարծ
Թող
վայելեմ այս պահը սպասված:
Հեղինակ՝ Լուսինե Պողոսյան
ԳԼՕ ամառային դպրոց 2013 մասնակից
գյուղ Տաթև, Սյունիքի մարզ
Տաղանդավոր հարազատս ամեն օր հպարտանում եմ...
ReplyDelete