Ուշ լինի, նուշ լինի

Սեմիար Արտենի համայնքում...

Բլոգիս վերնագիրը կոչվում է ուշ լինի, նուշ լինի, քանի որ այս սեմինարը ես անցկացրի փետրվար ամսին, իսկ ինչ-ինչ պատճառներով ձեր դատին հանձնվեց մայիսին:
Փետրվարի 20: Շաա՜տ ցուրտ, բայց հիշարժան օր իմ և իմ հասակակից համագյու­ղացիների համար:

Այդ օրվան երկար էի սպասել և ես: Սեմինարիս թեմաներն էին <<Արժեքային համակարգ>> և <<Ինքնագնահատում>>: Ես ընտրել էի 11-ից 16 տարեկաններին, քանի որ նրանք կազմում էին այս թեմաների խոցելի խմբերը: Նախ խաղերի միջոցով բացահայտեցի աշակերտների՝ դեպի իրենց անձն ունեցած դրական և բացասական ինքնագնահատականը, այնուհետև սլայդների միջոցով բացատրեցի դրական և բացասական ինքնագնահատականների ստեղծումը: Ընթերցեցի <<Երեք գորտեր>>-ի պատմությունը, վերջում լսեցի ամեն մեկի սուբյեկտիվ կարծիքը պատմության մասին: Այդ վարժությունը ավարտեցի թեստով, ըստ որի՝ հանձնարարեցի թղթիկների վրա գրել 10 նախադասություն յուրաքանչյուրի մասին:

Սեմինարիս բուն թեման, սակայն, կրում էր <<Կոնֆլիկտներ>> ենթավերնագիրը: Բացատրեցի կոնֆլիկտների առաջացման պատճառները, կոնֆլիկտների տեսակները և արձագանքելու ոճերը: Ինչպես բոլոր թեմաները, <<Կոնֆլիկտ>> թեման նույնպես ունեցավ թեստ, որը կոչվում էր <<Իմ արձագանքը կոնֆլիկտային իրավիճակում>>: Ամփոփելով թեստի պատասխանները՝ եզրափակեցի իմ սեմինարը (մի փոքր հյուրասիրությամբ):

Վերջում ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել կրտսեր ջոկատավար Ռոզա Թադևոսյանին՝ ամեն պարագայում ինձ ձեռք մեկնելու, երեխաներին <<Գորտերի պատմություն>>-ը մեկնաբանելու և մասնակից երեխաներին GLOW Աղջիկների Առաջնորդության և Զարգացման Ծրագրի մասին տեղեկացնելու համար, և <<Հայաստանի մանուկներ հիմնադրամ>>-ից (COAF) Նունե Սահակյանին կամավոր կերպով ինձ օգնելու համար:

Վանուհի Խաչատրյան
16 տարեկան
Արմավիրի մարզ,
գյուղ Արտենի