2014
թվական, հունիսի
30, ժամը 11:00, սպիտակ միկրոավտոբուս, անհամբերությամբ ծանոթացող լիքը
աղջիկներ, իմ և՛ տխուր, և՛ ուրախ աչքեր, որոնք կարծես չէին ուզում գնալ մի գողտրիկ սարերի մեջ ծվարած, բայց և սքանչելի
բնությամբ շրջապատված վայր, որը մեր շատ սիրելի
աղջիկների առաջնորդության և զարգացման ճամբարն էր: Ճանապարհին այնքան էլ ուրախ չէի
,իսկ երբ որ հասանք ու տեսա իմ շատ սիրելի
ընկերուհուն՝ Ռոզային, շաաաա՜տ ուրախացա: Հասնելով
ճամբար՝ շուտափույթ ճաշեցինք, քանի որ ճանապարհային
խնդիրների պատճառով ուշացել էինք ճաշի գրաֆիկից: Այնուհետև մեր կրտսեր ջոկատավարների
գլխավորությամբ ծանոթացանք մեր սենյակների
հետ: Արդեն հարմարվել էի ՝ նոր շրջապատ, նոր տարբեր մտածելակերպի անձինք, սակայն երբ
ծանոթացա բոլորի հետ, զգացի, որ նրանք բոլորն էլ յուրովի շատ լավ բնավորության տեր
մարդիկ էին: Տաղանդի երեկոյին մասնակցեցի իմ գրած կոմիքսներով: Հոլիվուդյան երեկոյին
մասնակցեցի իմ լավ ընկերուհիներ՝ Խանում Գևորգյանի և Անի Դանիելյանի բեմադրած մնջախաղով, որն, իմիջայլոց, ինձ շաաա՜տ
դուր եկավ: ԳԼՕ-ում նորաձև շապիկներ ստանալուց
բացի զինվեցի նոր գիտելիքներով՝ սովորեցի շատ
պարեր, որոնցից օրինակ՝ <<նոր պար>>-ը կամավոր կերպով սովորեցնում եմ
IMPACT բիզնես ցրագրում սովորող աշակերտներին: Հասկացա, թե ինչպես կարելի է կոնֆլիկտներից
ստացվող վեճերից զերծ մնալ, հասկացա որ պետք է լինել զիջող, հարգալից և որ ամենակարևորն
է՝ լսել և սովորեցնել մեր իմացածը դիմացինին, որը ես պատրաստվում եմ անել իմ սեմինարների
միջոցով: Հաա՛,մեկ էլ նշեմ, որ Գլօվուդի մրցանակաբաշխության ժամանակ արժանացա
<<ամենահայկական մասնակից>> տիտղոսին, որի համար շատ շնորհակալ եմ: Դե՛
ինչ, խոստանում եմ շաաա՜տ սեմինարներ անել, քանզի պայքարելու եմ ԳԼՕ 2015թ կրտսեր ջոկատավար
դառնալու համար:
Վանուհի Խաչատրյան, 14 տարեկան
Արտենի, Արագածոտն
No comments:
Post a Comment